De druivensoorten voor schuimwijn zijn meestal zeer klassieke druivensoorten, zoals riesling of de beroemde Franse druiven chardonnay, pinot noir en pinot meunier.
De productie van schuimwijn verloopt aanvankelijk op dezelfde manier als de productie van witte wijn. Voor schuimwijnen worden meestal rode druiven gebruikt die direct na de oogst geperst worden, zodat een bijna kleurloze most ontstaat. Na de eerste gisting in een stalen tank of houten vat volgt een tweede gisting. Daarvoor worden opnieuw gistculturen en suiker toegevoegd aan de wijn, zodat er koolzuur kan ontstaan. Deze tweede gisting, de filtering en de botteling gebeuren onder hoge druk, zodat het aanwezige koolzuur behouden blijft. Bij champagne en cava gebeurt de tweede gisting, die meestal twee tot drie weken duurt, direct in de fles.
De met een kroonkurk afgesloten flessen werden vroeger in een “pupitre” gelagerd, een houten rek waarin de flessen eerst horizontaal neergelegd worden en dan langzaamaan manueel verticaler gezet worden om de wijn te doen schuimen. Vandaag gebeurt dit machinaal. De in de wijn aanwezige gist verzamelt zich gaandeweg in de flessenhals; deze gistprop wordt vervolgens bevroren door de kop van de fles in een ijsbad van -20 °C af te koelen. Wanneer men nu de kroonkurk van de fles haalt, schiet door de druk de prop vanzelf uit de fles. Dit procédé noemt men in vaktaal 'degorgeren'.
In een volgende fase moet het ontstane vloeistof- en suikerverlies in de fles gecompenseerd worden ('dosage’). Hiervoor gebruiken schuimwijnproducenten op gerichte wijze speciale zoete wijnen of een suikeroplossing om de smaakfinesse van de schuimwijn af te ronden. Vervolgens wordt de fles afgesloten, bijvoorbeeld met natuurkurk en extra draadwerk. Deze zogenaamde ‘muselet’ houdt de kurk vast.
Schuimwijnen bevatten meestal meer restsuikers dan stille wijnen die dezelfde naam dragen. Het koolzuur in de fles zorgt ervoor dat het zoete van de schuimwijn bij het drinken minder sterk wordt waargenomen dan bij gewone wijnen. De zoetheid wordt bij schuimwijnen via de eerder beschreven ‘dosage’ gestuurd. We onderscheiden verschillende types: brut (schuimwijnen met tot 15 g/l restsuikers), extradroog (12 tot 20 g/l restsuikers), droog (17 tot 35 g/l) en halfdroog (35 tot 50 g/l).
Wist je al ...
dat bubbels in het glas 350 tot 400 micrometer (een duizendste van een millimeter) per seconde uitzetten als ze naar boven stijgen? Wanneer ze aan de oppervlakte komen en openspatten, komen hun aroma’s vrij, wat bijdraagt tot het drinkgenot.
Je hebt je misschien al eens afgevraagd wat het verschil is tussen prosecco en cava. Of wat champagne nu precies is. Over het algemeen geldt dat de herkomst en methode de benaming van de wijn bepalen. Hieronder vind je een overzicht van de verschillende soorten schuimwijn.
In Duitsland en Oostenrijk noemt men een kwaliteitsschuimwijn, die normaal gezien door gisting op de fles wordt gemaakt, 'sekt'. De productie van sekt neemt minstens negen maanden in beslag – dit geeft aan het product een fijne pareling en een fijne, fruitige frisheid. Een sekt moet een alcoholpercentage van minstens tien procent en een koolzuuraandeel/druk van minimaal 3,5 bar hebben.
Het gebied waar prosecco wordt verbouwd, situeert zich in het noorden van Italië, van de Lagune van Venetië tot aan de Vooralpen in Treviso. De geografische ligging van de Vooralpen biedt de wijnranken een heel bijzondere en effectieve bescherming tegen koele luchtstromen. Sinds januari 2010 refereert de naam 'prosecco' niet meer naar de druivensoort, maar enkel en alleen naar de regio waarin deze wordt verbouwd, d.w.z. dat zoals een champagne uit de Franse Champagnestreek moet komen, een prosecco uit de kleine regio Treviso in de buurt van Venetië moet komen (gecontroleerde herkomstbenaming).
Vino frizzante is een parelwijn uit Italië. De basis hiervoor zijn kwalitatief hoogwaardige witte wijnen waaraan ofwel koolzuur werd toegevoegd of waarbij het koolzuur tijdens de tweede gisting is ontstaan.
Schuimwijn heeft een iets hoger koolzuurgehalte dan parelwijn. Het koolzuur wordt ofwel aan de witte wijn toegevoegd of ontstaat uit de zogenaamde tweede gisting waarbij de jonge wijn onder hoge druk wordt vergist. Zo blijft het koolzuur behouden.
Champagne is een kwaliteitsschuimwijn met beschermde herkomstbenaming, d.w.z. enkel champagne die in de Franse wijnbouwregio Champagne werd geproduceerd, mag ook daadwerkelijk zo benoemd worden. De productie van dit zeer hoogwaardige product wordt zeer streng gecontroleerd en is wereldwijd merkrechtelijk beschermd. De druiven mogen enkel met de hand geoogst en de schuimwijn mag uitsluitend middels een langdurig procédé met gisting op fles ('méthode champenoise') geproduceerd worden. Verder worden voor de productie van champagne in principe slechts drie druivensoorten (pinot noir, chardonnay en pinot meunier) gebruikt.
Cava is kwaliteitsschuimwijn die ook op traditionele wijze met gisting op de fles wordt geproduceerd. De productie concentreert zich vooral in Catalonië en in het bijzonder in de regio Penedès, niet ver van Barcelona. Voor de productie van cava moet de fles na de tweede gisting gedurende minstens negen maanden op gist worden bewaard. De traditionele productie is kwalitatief vergelijkbaar met die van de Franse champagne en crémant. Cava wordt meestal van typische Spaanse druivensoorten (macabeo, parellade, xarel.lo) gemaakt en heeft een zeer fijne pareling met een fruitig frisse smaak.
Er wordt een zogenaamde opt-out cookie in uw browser geplaatst die het de Facebook Pixel onmogelijk maakt om nog data te verzamelen.
Dit aanbod is al beschikbaar in de winkel. De herinneringsfunctie werd om die reden niet geactiveerd.
Let erop dat onze aanbiedingen in tegenstelling tot het vast assortiment in beperkte aantallen verkocht worden. Om die reden is het mogelijk dat ze al zijn uitverkocht in de voormiddag op de eerste actiedag.
Herinnering geactiveerd!
Herinneringsbevestiging
Je ontvangt je herinnering op ${date} om ${time}.
Bevestiging emailadres
